tak cudnie się Was czytało,
że szkoda było wchodzić w dialog…
Z Jej wierszy zapach róży
Jego tęsknota falą z podroży…
Czy popłyniecie mleczną drogą
gdzie Miłość celem jest podróży?
Spleciecie swoje wiersze w ogrodzie
gdzie słowo płatkiem róży?
Sny
brak mi…
znów biegnę
przywitać
nowy dzień…
znów biegnę
przed świtem
zgubić łzę…
znów biegnę
z otwartym sercem
do Ciebie…
ona…
na polach
rozrzucona
jak kwiat…
rozkwita
kusi zapachem
każdego dnia…
zniewolona
nie umiera
tworzy…
taka pora…
jeszcze wiatr oddam
w Twoje dłonie
jeszcze blask
zatopię w źrenicach
i serce zapłonie
unosząc się do nieba
jak lampion zakochanych
na zawsze i nigdy
powiem Tobie…
z wodą…
rozpościerasz
drogi wśród traw
bawisz
skrzywionym odbiciem
prowadzisz
w szuwarach
zabierasz
w inny świat
z tobą
idę gdzieś…
powiew…
Arbuzowe natchnienie
przebudzenia smak
i tonę w w twoich oczach
kroisz plastry
i różowo jest
od magnolii za oknem
i tak zaczyna się kawałek
krótkiej symhonii
greenlifenow
…
nie zatrzymuj mnie
już przyszła wiosna
deszcz czy rosa nie ważne
gdy gra muzyka
Ty lubisz smak arbuza
ja lubię znikać
magnolie zapach przyniosą
drzwi nie zamykaj…
poplontane…
utkwiły w gałęziach spojrzenia
zaplątały się myśli
utknęły w lodzie słowa
sen wciąż się śni
zatrzymana chwila
nadal brzmi…
każdego dnia…
nieznana podróż…
zamknięty świat…
poszukiwania…
nowa…
ta sama…
ucieczka…
Tamada
rozpoczyna
od gości…
gospodarzom
hołd składa…
w imię dobra
przechyla…
kielich szczęścia
unosi…
uśmiech szczodrze
nagradza…
dla rozkoszy
polewa…
toast kolejny
wznosi…
a wszystko w imię
Miłości.
pożegnanie… powitanie… 16/17 :)
kryształowy poranek
bez woalu mgły
we śnie jeszcze taniec
i szampańskie łzy…
nim słońce wstanie
ja tu gdzieś Ty
w uśmiechu powitanie
miłość w kropelkach krwi…
dziś koniec, dziś początek
naszej nieziemskiej gry
zaczarowany taniec
i w lesie my…
Kontynentix 